Als de dieren, Lieselot Mariën — ★★★★★
- Jo Du Marais
- 30 sep
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 4 okt
Een roman over moederschap, verlies van identiteit en de ontoereikendheid van taal.
Hoe kom je tot jezelf nu je moeder moet zijn?
In tere toch scherpe portretten spoort Mariën doorheen een naamloze protagoniste naar de contouren van haar zelfvlucht. Deze debuutroman is een hedendaagse herwerking van Inanna’s mythe en de schrijfsters postpartum depressie – beiden wagen zich aan hun eigen hel.
Mariëns schrijven vervoert, leest simpel voor een verhaal dat de draad van haar eigen taal moet weven. ‘Moederschap is tegelijk grenzeloos in zijn vraag en weerloos in zijn antwoord.’
Een onmisbaar nevenperspectief op het narratief van de gelukzalige verse moeder. Als dat geen volkomen beeld geeft van haar ervaren, zijt ge een moeilijke lezer. Of neem deze:
‘De moeilijkheid met verhalen is dat ze betekenis geven, maar nooit zekerheid.’
Man, dat mijn hart toen brak.
Deze roman is naast doorvoelt en helder, ook vormelijk doordacht. Portretsneden sijpelen in kolommen langs de linkerzijden van het vel terwijl tekst op voorbije pagina's door de bladen bloedt. Naast een visualisatie van de mishmash in haar hoofd, vormt deze bladcompositie een wenk naar Emma Haucks asemisch kolonschrift*. En dan zijn er de paginabrede flashbacks die de marges sieren en tijdsoriëntatie coördineren.
Als de dieren legt de omvang van die tussenruimten open. Van de ruimte van een vel tot de ruimte tussen wie ze was en wie ze moet worden – deze rijke, met dieren en mythen ingelegde mozaïek baarde de compassie die Mariën doorheen het doorgronden voor zichzelf vond.
En wat weerstaat tijd beter dan zekerheid?
Ja.
Compassie.
*Extra: Emma Hauck
Emma Hauck (1878–1920) was een Duitse vrouw die na de geboorte van haar tweede kind in een psychiatrische inrichting belandde. Vanuit de kliniek schreef ze brieven aan haar man, maar die bestonden vaak uit één herhaald woord of zinnetje:“Herzensschatzi, komm” (“Liefste, kom”). Dit asemisch schriftwerk schommelt tussen betekenis en pure vorm. Haar brieven werden nooit verzonden door het personeel van de instelling. Vandaag gelden ze als aangrijpende getuigenissen van liefde, gemis en mentale ontreddering, maar ook als autonome beeldende kunst.
BOEKENPASPOORT
Titel | Als de dieren |
Auteur | Lieselot Mariën |
Uitgever | Das Mag Uitgeverij B.V. |
Uitgavedatum | 17 april 2025 |
Pagina's | 308 |
Genre | Literaire roman / Debuutroman |
Thema's | Moederschap, rouw / verdriet, existentiële worsteling, taal & betekenis |
Stijl | Poëtisch, impressionistisch, fragmentarisch |
Prijzen/receptie | |
Gelezen | zomer 2025 |
Waardering | ★★★★★ |
✦ Zin in dit boek? Koop bewust: onafhankelijke boekhandels houden literatuur levend.
Opmerkingen